آیا برنامه استارت آپ ویزای کانادا به ثبت اختراع نیاز دارد؟

طبق برنامه استارت‌آپ ویزا، این برنامه، کارآفرینان مهاجر با مهارت‌ها و پتانسیل‌ ساخت کسب و کار در کانادا را که 1) نوآورانه باشد 2) بتواند برای کانادایی‌ها شغل ایجاد کند 3) بتواند در مقیاس جهانی رقابت کند، را هدف قرار داده‌اند. می‌رودی
برنامه استارت‌آپ ویزای کانادا (اس.یو.وی)، کارآفرینان مهاجر را به سازمان‌های با تجربة بخش خصوصی که در کار با استارت‌آپ‌ها سررشته دارند پیوند می‌دهد. بنابراین باید یک کارآفرین مهاجر دارای پتانسیل کسب و کار باشد و این کسب و کار باید نوآورانه باشد. به‌علاوه، کارآفرینان باید برخی شرایط مانند موارد زیر را برآورده کنند: استاندارد سلامت و معیارهای امنیتی، توانایی برقراری ارتباط به زبان فرانسه یا انگلیسی و تکمیل کردن یک سال مطالعه در موسسه آموزش عالی، و در حالی که کسب و کار استارت-آپی‌ای در کانادا ایجاد می‌کنند پول کافی برای گذران زندگی داشته باشند.
بنابراین، پاسخ این است که برنامه اس.یو.وی، لزوما به ثبت اختراع نیاز ندارد زیرا از نظر فنی گواهی ثبت اختراع تنها به 1) تجسم فیزیکی، به‌طور مثال، یک محصول احتمالی خارج از ایده را شرح می‌دهد یا برای 2) فرایندی که چیزی ملموس یا قابل فروش را تولید می‌کنند.
یک اصل علمی، قضیه‌ای انتزاعی، یک ایده، برخی روش‌های انجام کسب و کار یا یک برنامه کامپیوتری را نمی‌توان ثبت اختراع کرد.
با توجه به اینکه نوآورانه‌ترین کسب و کارهایی که سعی می‌شود طبق برنامه اس.یو.وی در کانادا ایجاد شوند تاحدی برنامه کامپیوتری هستند درک این امر ضروری است که اگرچه کد کامپیوتری به خودی خود چیز فیزیکی‌ای نیست و از این رو از نظر قانونی قابل ثبت نیست اما یک برنامه کامپیوتری با اصلاح چگونگی کارهای کامپیوتر می‌تواند راه‌حلی نوین و نوآورانه، برای مشکلی فناورانه پیشنهاد ‌کند. تحت این شرایط، اختراع ابزارهای کامپیوتری می‌تواند قابل ثبت باشد.
چرا ثبت اختراعات؟
براساس دستورالعمل منتشر شده توسط ادارة مالکیت فکری کانادا [1]، کانادا از لحاظ فناورانه ملت پیشرفته‌ای است و برای پیشرفت علمی و قدرت اقتصادی به سیستم ثبت اختراع وابسته است.
مفهوم اساسی این است که، ثبت اختراعات از سرمایه‌گذاری‌ها حفاظت می‌کند و به مخترعین اجازه می-دهدکه از خلاقیت‌های خود سود مالی کسب کنند.
تفاوت بین حق ثبت اختراع و دیگر اشکال مالکیت فکری چیست؟
ثبت اختراعات، ابداعات جدید و مفیدی را پوشش می‌دهد که می‌تواند محصول، ترکیبات، دستگاه، فرایند یا هر نوع پیشرفت جدید و مفیدی برای یک اختراع موجود باشد [2].
حق ثبت اخترع یک مفهوم ملی است و یک اختراع در هر جایی که ثبت شده باشد از آن محافظت می-شود. در کانادا، دولت از روزی که حق ثبت اختراع داده می‌شود تا حداکثر 20 سال پس از روزی که درخواست ثبت اختراع، به ثبت رسیده است، به مخترع این حق را می‌دهد که دیگران را از ساخت، استفاده یا فروش اختراعش منع کند. اگر درخواست بدهید و واجد شرایط معینی باشید این درخواست‌ها به مدت 18 ماه از تاریخ تشکیل پرونده در کانادا یا تاریخ تشکیل پرونده در کشوری دیگر در معرض بازدید عمومی قرار می‌گیرد (این تاریخ به‌عنوان «تاریخ حق تقدم کنوانسیون» شناخته می‌شود- به درخواست-های ثبت اختراع خارج از کانادا مراجعه کنید).
اما، تفاوت‌هایی بین ثبت اختراع و علائم تجاری، کپی‌رایت (حق تکثیر)، طراحی‌های صنعتی و توپوگرافی-های مدار یکپارچه وجود دارد که انواع دیگری از مالکیت فکری یا آی.پی هستند:
• علائم تجاری می‌توانند یک (کلمه، صدا یا طرح) یا ترکیبی از کلمات، صداها یا طرح‌های استفاده شده برای تمایز کالاها یا خدمات یک شخص یا سازمان از دیگران باشد.
• کپی رایت از آثار ادبی، هنری، نمایشی یا موسیقیایی (از جمله برنامه‌های کامپیوتری) و زمینه-های دیگری که به‌عنوان اجراهای اجرا کننده‌ها، ضبط صدا و سیگنال‌های ارتباطی شناخته می-شوند، محافظت می‌کند.
• طراحی‌های صنعتی ویژگی‌های بصری‌ ای از شکل، پیکربندی، الگو یا تزئینات یا هر ترکیبی از این ویژگی‌های به کار برده شده برای یک اثر نهایی است.
• توپوگرافی‌های مدار یکپارچه پیکربندی‌های سه‌بعدی‌ای از مدارهای الکترونیکی مجسم شده در محصولات مدار یکپارچه یا طراحی‌های چیدمان هستند. مفهوم دیگری وجود دارد که به‌عنوان «اسرار تجاری» شناخته می‌شود که صرفا با محفوظ نگه داشتن اطلاعات یک ابتکار و فروش آن، از آن محافظت می‌کند.
چه چیزی را می‌توان ثبت اختراع کرد؟
حق ثبت اختراع تنها به 1) تجسم فیزیکی، به‌طور مثال، یک محصول احتمالی خارج از ایده را شرح می-دهد یا برای 2) فرایندی که چیزی ملموس یا قابل فروش را تولید می‌کنند، تعلق می‌گیرد. بنابراین، یک اصل علمی، قضیه‌ای انتزاعی، یک ایده، برخی روش‌های انجام کسب و کار یا یک برنامه کامپیوتری را نمی‌توان ثبت اختراع کرد.
به‌طور کلی سه معیار اساسی برای قابل ثبت بودن یک اختراع جود دارد:
الف) تازگی: باید اولین نوع از خودش در جهان باشد.
ب) سودمندی: باید کار کند و یک عملکرد مفید داشته یاشد.
ج) نوآوری: باید 1) واقعه‌ای جدید باشد یا 2) بهبود تکنولوژی موجودی باشد که برای کسی که در حوزة تخصصی شما کار می‌کند تا کنون مشهود نبوده است.
این اختراع می‌تواند خود محصول باشد یا ترکیبی که برای یک محصول استفاده شده است، یا دستگاهی برای ساخت آن محصول، یا روش یا فرایندی برای ساخت یک محصول یا بهسازی‌ای بر هرکدام از این‌ها که 90 درصد از ثبت اختراعات برای بهسازی یک اختراع ثبت شدة موجود هستند.
اگر اختراع، یک بهسازی باشد در نتیجه باید به منظور جلوگیری از نقض حق ثبت اختراع اصلی، توافقی بین صاحبان اختراعات ثبت شده انجام ‌شود و به یکدیگر گواهی‌ای اعطا کنند.
چگونه در کانادا اختراعی را ثبت کنیم؟
بهتر است به لیست‌های (سی.آی.پی.او ) دولت کانادا از حق ثبت اختراع‌ها و نمایندگان علائم تجاری کانادایی ثبت شده که دارای صلاحیت هستند و موکل انجام امور در ادارة مالکیت فکری کانادا از جانب مخترع هستند، مراجعه کنید. نمایندگان حق ثبت اختراعِ موجود در لیست، متخصصانی هستند که طبق قانون و روال ثبت اختراع، باید پیش از اینکه مجاز شوند که در برابر سی.آی.پی.او به‌عنوان نمایندة مخترعان قرار گیرند؛ در آزمون بسیار دقیق و موشکافانه‌ای پذیرفته شوند.
تشکیل پرونده شامل کار بسیار پیچیدة: آماده‌سازی و پیگرد قانونی است. پیگرد قانونی شامل مکاتبه با سی.آی.پی.او، اقدامات مندرج در قانون و قواعد ثبت اختراع در بازة زمانی دقیق و ایجاد هرگونه تغییر ضروری در درخواست و تعیین محدودة قانونی برای حمایت از حق ثبت اختراع است.
تمام این‌ها نیازمند برخورداری از دانش گسترده‌ای در زمینة رویه‌های قانون حق ثبت اختراع و ادارة ثبت اختراع است- دانشی که می‌توانید از یک نمایندة ثبت اختراع ثبت شده شده در لیست مذکور، انتظار داشته باشید. یک نمایندة ثبت اختراع آموزش دیده این اطمینان را ایجاد می‌کند که درخواست شما به درستی تهیه شده است، بنابراین از اختراع شما به اندازة کافی حمایت می‌شود. استخدام چنین نماینده‌ای الزامی نیست اما آن را به‌شدت پیشنهاد می‌کنیم. اگر مخترع بخشی یا تمام حقوق خود را به اختراع منتقل کند، قانونا باید یک نمایندة ثبت اختراع، منصوب شود. سی.آی.پی.او لیستی از حق ثبت اختراع -های ثبت شده را راهم کرده است https://www.ic.gc.ca/eic/site/cipointernet-internetopic.nsf/eng/h_wr04549.html
مخترع باید در زمان‌های مختلف در طول فرایند درخواست ثبت اختراع و پس از اینکه حق ثبت اختراع به او اعطا شد، مبالغی بپردازد. هزینة درخواست، هزینة آزمایش و بررسی، هزینة نهایی و هزینة نگهداری را باید پرداخت. https://www.ic.gc.ca/eic/site/cipointernet-internetopic.nsf/eng/wr001
درخواست ثبت اخترع شامل مراحل زیر است:
1. آماده‌سازی چکیده، مشخصات در اکثر موارد ترسیم‌ها:
چکیده، خلاصه‌ای از مضامینِ مشخصات است و مشخصات را از الف) شرح کامل و واضحی از اختراع و مفید بودن آن و ب) مطالباتی که مرزهای حمایتی‌ای که حق ثبت اختراع مخترع را به مخترع می‌دهد تعریف می‌کنند. ترسیم‌ها باید به وضوح تمام قسمت‌های اختراع را نشان دهند. نقش ترسیم‌ها این است که این اصول که چگونه به جای اینکه تمام جزئیات خاص در مورد ابعاد یا نسبت‌های مرتبط را تامین کنند، دستگاهی ساخته می‌شود، را روشن می‌سازد [3].
2. تهیة یک بیانیة به منظور کمک کردن به نمایندة ثبت اختراع:
این بیانیه، نکات مهمی همچون زمینة اختراع؛ شرح گسترده‌ای از اختراع؛ اهداف اختراع (یعنی مزایای اصلی عملی آن نسبت به شیوه‌ها یا محصولات موجود)؛ شیوة ارجح و مناسب‌ترین استفاده از این اختراع با جزئیاتی از حداقل یک درخواست کاربردی؛ ویژگی‌های اختراع که نسبت به چیزهایی که قبلا وجود داشته‌اند جدید و متفاوت هستند خواه این ویژگی‌ها ثبت اختراع شده باشند یا نه؛ طرح نهایی اختراع به-طور مثال، مواد، ترکیبات، شرایط و غیره که برای به دست آوردن نتایج خوب استفاده می‌شوند؛ محدودیت‌های اختراع به‌عنوان مثال، اگر بتوان نتایج خوبی از دامنة معینی از اختراع به دست آورد یا اگر استثنائاتی وجود داشته باشد؛ نشان دادن نتایج آزمایش‌های تجاری یا آزمایشگاهی که رویة ارجح حق ثبت اختراع و شرایطی که تحت آن باید منتظر نتایج ضعیف یا خطرناکی بود؛ لیست‌هایی از حق ثبت اختراع‌ها یا مقالاتی که مخترع در هر جستجو پیدا کرده است شامل جزئیات کامل همچون، نام مخترع، تعداد ثبت اختراع‌ها، کشور و تاریخ صدور یا نام نشریه و تاریخ آن با لیستی از شباهت‌ها و تفاوت‌ها در رویه یا محصولاتی که در ارتباط با اختراع هستند؛ هرگونه آشکارسازی‌ای که مخترع انجام داده است، نام، آدرس و تابعیت مخترع و تمام کشورهایی که مخترع تمایل دارد که در آن‌ها ثبت اختراع کند را پوشش می‌دهد.
3. تشکیل پروندة یک درخواست ثبت اختراع:
به معنی آماده‌سازی یک درخواست رسمی و درخواست از عضو کمیسیون حق ثبت اختراع برای اعطای حق ثبت اختراع به مخترع است. یک درخواست ثبت اختراع کامل شامل اطلاعات مورد نیاز برای به دست آوردن تاریخ تشکیل پرونده همچون موارد زیر است: تقاضا نامة رسمی برای اعطای یک حق ثبت اختراع، چکیدة اختراع، ادعا یا ادعاهایی در مورد اختراع، هرگونه ترسیم موجود برای اختراع، لیست توالی بیولوژیکی، اگر قابل اجرا باشد در قالب الکترونیکی، در صورت لزوم انتصاب نمایندة ثبت اختراع، هزینة درخواست، اظهارنامة موجودیت امضا شده، اگر قابل اجرا باشد یک بیانیة استحقاق و نام‌ها و آدرس‌های مخترعان.
4. تشکیل پروندة درخواست رسیدگی:
مخترع باید رسما درخواست رسیدگی بدهد و هزینة آن را بپردازد. این درخواست باید طی چهار سال از تاریخ تشکیل پروندة کانادایی انجام شود. بازرس به جستجو در مطالب منتشر شدة پیشین می‌پردازد و درخواست را مطالعه می‌کند، سپس یا درخواست را تایید می‌کند یا به آن اعتراض می‌کند. سپس متقاضی باید به اعتراضات و مطالبات بازرس پاسخ دهد در نتیجه بازرس، تجدید نظر می‌کند، یا با درخواست موافقت می‌کند یا خواستار اصلاحات بیشتر می‌شود.